– Eva De Groote
In de Koninklijke Villa in Oostende kan je terecht voor een vakantie in combinatie met revalidatie of speciale zorg. Tom Decraecke is sinds vier jaar coördinator in ‘De Villa’. Hij is verantwoordelijk voor een ploeg van 25 mensen en stuurt er alles aan, van zorg over catering tot pr. “Maar een van de belangrijkste dingen die ik doe is luisteren”, zegt hij.
In een centrum waar mensen terecht komen met heftige verhalen van ziekte of herstel, blijkt het talent om te luisteren een grote troef. Luisteren verbindt mensen. Luisteren maakt dromen wakker. En wakkere dromen? Die vragen om waargemaakt te worden. Tom vertelt over een bijzondere plek aan zee, waar bijzondere dingen gebeuren die leiden tot ontroerende vormen van schoonheid.
Welbevinden
“Niet alle mensen die in de Koninklijke Villa op vakantie komen hebben nood aan revalidatie”, zegt Tom. “Sommigen hebben vooral nood aan een veilige omgeving. Neem nu een ouder echtpaar dat altijd veel heeft rondgereisd maar nu extra ondersteuning nodig heeft. In de Koninklijke Villa is er altijd een verpleegkundige of een arts in de buurt.”
De zee heeft van oudsher de reputatie om heilzaam te zijn voor een genezingsproces. “Zicht op zee, dat doet iets met een mens”, zegt Tom. Los daarvan wordt er in De Villa veel belang gehecht aan wellbeing. Een wellbeingcoach legt zich toe op het welbevinden van de gasten, onder andere met massages.
Ook afscheid hoort erbij
Als ik Tom vraag wat hem onlangs heeft ontroerd, vertelt hij over een dame die heel wat jaren in de Koninklijke Villa op vakantie kwam. “Een heel bijzondere vrouw die aan kanker leed, een intelligente en warme dame.” Tom en zijn collega’s hebben het ziekteproces van dichtbij meegemaakt. “In het begin ging ze nog regelmatig op stap in Oostende, op het einde lukte nog maar net een glaasje cava om de hoek.”
Veertien dagen geleden is de vrouw gestorven. Tom legt uit dat er over de jaren een echte band was ontstaan. Hij heeft ook haar man en kinderen leren kennen. “Dan is het ook goed om echt afscheid te nemen.” Hij vertelt hoe hij haar ging bezoeken op de dienst palliatieve zorgen in een ziekenhuis in Antwerpen. De dame was erg open over haar nakende dood. “Vandaag is het de laatste keer dat wij elkaar zien”, zei ze tegen Tom. Hij zucht even en voegt er aan toe: “Dan ben je wel stil tijdens de rit naar huis”.
Kersen
Tom maakt er een punt van om zijn gasten op net dat beetje extra te trakteren. Hij werkt regelmatig samen met de dienst Toerisme van Oostende om te zorgen voor kersen op de taart. “We hadden een jonge vrouw van eind de twintig bij ons. Ze had verschillende hersentumoren en wou nog één keer haar verjaardag vieren aan zee.” De jonge vrouw kwam in de Koninklijke Villa terecht via Kom op tegen kanker. “Ze was erg opgetogen om hier te zijn”, zegt Tom. “Via de dienst Toerisme in Oostende verrasten we haar met kaartjes voor een musical. Ze was dolblij.”
Nog zo’n verhaal dat indruk maakte is dat van een koppel dat in De Villa te gast was. “Beide waren ze zorgafhankelijk”, zegt Tom. “Maar met z’n tweeën trokken ze goed hun plan. Ze doorkruisten de stad met hun rolstoel, zij haakte de hare aan de elektrische rolwagen van haar man.” Ook voor hen stak Tom zijn licht op bij het toerismebureau. Hij regelde tickets voor een concert in het Kursaal van Oostende. “Ze beleefden een onvergetelijke avond.”
Een muur met dromen
Tom maakt er een punt van om mensen hun geheime dromen te ontfutselen. Daar waar mogelijk gaat hij ermee aan de slag. “Soms ontstaan er op die manier grote projecten”, zegt Tom met een glimlach. Hij vertelt over een vrouw die herstellende was van kanker en die een toneelstuk over de ziekte wou maken. Ze wou niets liever dan kanker helpen bespreekbaar maken. Tom zocht en vond partnership met cultuurcentrum De Grote Post in Oostende. Het werd een traject van een jaar met een regisseur en twaalf ervaringsdeskundigen op vlak van kanker. “In januari hadden we première”, zegt Tom met twinkelogen, “we verkochten drie keer de zaal uit”.
De voorstelling bleek een succes en er was meteen interesse vanwege andere cultuurcentra. Binnenkort volgt er dan ook een kleine tournee door Vlaanderen. “Het geld dat op die manier binnenkomt, komt terecht in een projectenpot”, zegt Tom. Met de droom van één iemand wil hij dromen van anderen waar maken. “Onze gasten zullen hun dromen kunnen prikken op een droommuur in De Villa.” Twee keer per jaar zal er worden onderzocht welke dromen er kunnen worden gerealiseerd. “Dat kan gaan van het rijden van de Mont Ventoux over het maken van een kunstwerk of het schrijven van een boek”, zegt Tom vol opwinding.
Krachtig ondanks ziekte
Het is een bijzondere beweging. Mensen met een ziekte of een beperking worden dankzij projecten zoals de theatervoorstelling krachtige actoren. Tom knikt uitbundig. “Je ziet mensen groeien en openbloeien”, zegt hij. “Sommigen beslissen om niet meer terug te gaan naar hun oorspronkelijke job, maar in de toekomst iets creatiefs te gaan doen.” Ook was er iemand die opmerkte: “Deel zijn van dit theaterproject is de beste therapie die ik ooit heb gehad”.
Ik vraag Tom wat zijn verlangens voor de toekomst zijn. Hij denkt even na. “Ik hoop dat De Villa nog meer een plek kan worden waar mensen die zorg nodig hebben kansen krijgen.”
Vele druppels samen
Verbindingen maken is een van de voornaamste bezigheden van Tom in zijn job. “Deel zijn van het netwerk van Toerisme Vlaanderen en in het bijzonder van Iedereen Verdient Vakantie is daarbij enorm verrijkend”, zegt hij. “De manier waarop verbindingen ontstaan bij Iedereen Verdient Vakantie is best wel uniek. In allerlei speciale formats worden mensen met elkaar in contact gebracht. Daar kunnen we in andere sectoren iets van opsteken.”
Los van de contacten en het netwerk dat ontstaat, gaat het voor Tom ook over het engagement naar mensen toe die drempels ervaren. “Iedereen verdient vakantie? Echt wel! Het is belangrijk om vakantie en daguitstappen voor zoveel mogelijk mensen mogelijk maken. Je zou je kunnen afvragen: is het geen druppel op een hete plaat? Maar een heleboel druppels kunnen wel degelijk een verschil maken.”
Tom Decraecke is vader van twee pubers en zot van roeisport. Hij studeerde verpleegkunde en management en was eerder verbonden aan een kinderpyschiatrie en een organisatie voor milieu-educatie. Hij leidde ook vijf jaar lang het operatiekwartier van een ziekenhuis. Sinds vier jaar is hij de coördinator van De Koninklijke Villa. De theatervoorstelling ‘Ik ben kankerpatiënt. Et alors?’ maakte een kleine tournee door Vlaanderen in de tweede helft van mei.
Eva De Groote dwaalt nieuwsgierig rond om mensen te ontmoeten en kleine verwonderingen in woorden te vatten. Met een voorgeschiedenis als organisator in de kunsten is ze vandaag onafhankelijk aan de slag als romanschrijver en verhalenvinder.
