Op zoek naar het Sentse krekengebied als bloeiende bestemming, a flourishing destination.
– Bart Van Damme
Als één man in Sint-Laureins die zoektocht als pluim op de hoed mag steken, dan is het Willy Van Zandweghe toch wel. Al zou hij het zelf nooit doen. De voorzitter van de toeristische adviesraad in Sint-Laureins is geen tafelspringer, geen uitbazuiner maar een geduldig mens die verbindt en verenigt.
We wandelen op enkele boerenwegels aan de Sint-Margrietestraat, vlakbij zijn woning, op zoek naar nieuwe opportuniteiten voor het wandelnetwerk. Ondertussen hebben we een hartelijk gesprek over de gezamenlijke droom die we koesteren voor dit stukje Meetjesland.
Stilte als beleving
Aan de kreek ‘De Val’ houden we eventjes halt. We staan op een plekje waar wellicht nooit een levende ziel komt, behalve de landbouwer en een verdwaalde buur. Het is hier muisstil. We zien in de verte een tractor rijden maar horen hem niet.
“Mensen hebben nood aan stilte” legt Willy uit. “Rust in het hoofd en een coach die ons deze dingen opnieuw leert appreciëren.”
Willy is pas met pensioen gegaan en vastbesloten zelf ook een Bed & Breakfast te openen. De toerismemicrobe heeft hem goed te pakken.
“Ik zie veel mogelijkheden rond stiltebeleving. Yoga bijvoorbeeld, op deze mooie en onbekende plek. Paardentherapie. Mental coaching. Allemaal ideeën die bij collega-logiesuitbaters in de directe buurt leven. Het is me ondertussen ook duidelijk dat er een nood is bij mensen om in de vrije tijd aan zichzelf te werken, om even ‘uit het systeem’ te stappen. En er is een behoefte voor individuen maar ook voor groepen om hier mogelijkheden rond te creëren. Een zoektocht op het internet leerde me dat er wel degelijk al dergelijk toeristisch aanbod bestaat. Maar wij hebben er de juiste omgeving, die weidsheid, dat desolate, die prachtige natuur …”
Willy begint dan meteen ook de proef op de som te nemen. “Kan een dergelijk project als ‘flourishing’ bestempeld worden?”, vraagt hij zich luidop af. “Ik zie zeker een meerwaarde voor de ondernemer en voor de toerist. Maar is het ook een ‘win’ voor de inwoners? De omgeving? Een project dat rond stiltebeleving werkt, is het alleszins aan zichzelf verplicht om de stilte ook te houden en te bewerkstelligen waar nodig.” We discussiëren over het feit dat zulke stilteplekken vrij exclusief mogen zijn, waardoor ze nog kostbaarder worden en dus ook nog beter dienen beschermd te worden. “Ook een meerwaarde voor de omwonenden toch?”, besluit Willy.
De verbinding met de toeristische ondernemers is gelegd en ook de ideeën van wat die stiltebeleving allemaal kan inhouden, is nu al vrij duidelijk. Volgende stap in het project is het maken van een folder of online plekje om dit ook effectief te gaan promoten. En de ene exclusieve beleving moet leiden tot de volgende nood van mensen die ook in het verhaal willen stappen. Een balletje is aan het rollen.
Fiets & Ontdek
Op 10 juni staat een nieuwe ‘Fiets & Ontdek’ in de steigers. Dit project loopt al enkele jaren en ontstond vanuit de verzuchting dat de toeristische raad vaker met de restaurants en cafés projecten op poten zette en minder met de logiessector.
“In plaats van in de verdediging te gaan, hebben we al heel vlug dit concept bedacht”, legt Willy uit. “Het zal nu de derde keer zijn en vorig jaar zaten we met 70 fietsers. De logiessector is zeer enthousiast dat we op die manier hun onderneming in de kijker zetten. We leren de eigen inwoners de toeristische sector kennen, ook de Meetjeslanders maar door mond-aan-mondreclame en het delen via facebook komen ook geïnteresseerden uit heel Vlaanderen, tot Limburg toe, naar deze dag om onze logiesbedrijven beter te leren kennen.” En op de vraag of dit dan ‘flourishing’ is, komen we met het wisselen van één blik maar tot één conclusie. “Natuurlijk wel.”
Dromen mag
Zonder visie, zonder droom was de toeristische adviesraad van Sint-Laureins nooit een voorbeeld geworden voor de hele regio. Ook in Lievegem, Maldegem en Assenede leeft het idee om zo’n adviesraad vorm te gaan geven. “We zijn op dat punt beland dat ik eigenlijk binnen onze raad van bestuur enthousiaste mensen moet weigeren omdat we dan met te veel zouden zijn”, legt Willy uit. “Dit is heel jammer en ook zelfs een beetje lastig om enthousiasme te moeten tegenhouden. Ik heb nu bedacht dat het werken in werkgroepen een heel mooie manier is om al dat enthousiasme te gaan kanaliseren. We zitten met het idee om onze winterwandelingen meer te gaan uitbreiden wegens succes, een werkgroep zou dit op zich kunnen nemen en zelf verantwoordelijkheid nemen. Zo krijgen we een sterkere organisatie en veel betrokkenheid.”
De voorzitter van de adviesraad heeft ook nog dromen, naast de uitbouw van zijn eigen B&B binnenkort. “Ik ben er nog altijd van overtuigd dat we de wandelbeleving binnen ons wandelnetwerk kunnen opkrikken. Er zijn nog grote lussen op verharde wegen die dankzij enkele doorsteken in de polders spectaculair mooier kunnen worden. Een oversteek over ‘De Val’, hier vlakbij mijn huis, is zo’n realisatie waar ik nog van droom. En wat het fietsen betreft zie ik een veilige as met afgescheiden fietspad tussen Sint-Laureins en Watervliet op de verbinding Vlamingstraat-Calusstraat. Op deze as kunnen we fietsveilige verbindingen richting Sint-Margriete, op de Sint-Margrietestraat, en Waterland-Oudeman, via Drijdijk. Ik hoop dat de gemeente hier samen met ons wil voor ijveren.” Dat heet dan het voordeel van de duidelijkheid. “Er is al heel veel gebeurd”, geeft Willy toe, “Maar we kunnen de lat nog hoger leggen, zodanig dat ons fiets- en wandelparadijs aan de grens hier nog aantrekkelijker wordt en naadloos overgaat in het fietsveiliger Zeeuws-Vlaanderen.”
Waarvan akte.
Het originele artikel werd op 1 juni 2019gepubliceerd op de Sectorwebsite van Toerisme Oost-Vlaanderen.
